Weinig nieuwe posts, deze dagen. Aangezien ik een fervent tegenstander ben van exhibitionisme op internet in het algemeen en sociale media in het bijzonder blog ik niet over waarom ik even niet aan bloggen toekom. Houd het maar op voorbereiding nieuwe baan (half april) en familieomstandigheden.

Als pauzenummer een column die ik vorige week in de Universiteitskrant schreef. Over DNA sequencing. Cool!

Dit. Is. Cool!

Door René Fransen

Hoe leg je aan iemand die niets met voetbal heeft de weergaloze schoonheid uit van de balbehandeling van Lionel Messi? Zo iemand ziet wat zwetende mannen op een grasveld waarvan er eentje de bal in het doel rost. Dat Messi daarbij onmogelijke manoeuvres maakt, valt niet snel op.
Hoe leg je aan iemand die niets van DNA technieken weet uit dat een single-strand DNA sequentiebepaling even weergaloos is als een dribbel van Messi? En bovendien een veel grotere impact heeft? Tjsa. Laat ik het eens proberen.
De eerste keer dat het complete DNA van een mens in kaart werd gebracht, duurde dat dik tien jaar en het kostte zo’n drie miljard. Op dit moment krijg je bij een commercieel lab het complete DNA voor een paar duizend euro binnen ongeveer zes weken.
Vrijdag maakte het bedrijf Oxford Nanopore Technologies bekend dat ze een techniek hebben ontwikkeld die het complete DNA van een mens in een kwartier kan aflezen.Vijftien minuten. Minder dan een lunchpauze.
Dat doen ze bovendien op een bijzondere manier. In plaats van allerlei chemische trucjes uit te halen met het DNA , lezen ze de code af door een streng DNA door een nanoporie heen te laten glijden. Als porie gebruiken ze een aangepast bacterie-eiwit met een gat in het midden van een paar nanometers. Klein dus. Die porie vormt een piepklein gaatje in een kunstmatig membraan.
DNA is feitelijk een lange ketting, gemaakt uit vier verschillende ‘basen’, die bekend staan onder de letters A, T, C en G. En nu komt het: wanneer er een A in de porie zit,levert dat een andere weerstand op dan een T, C of G. Elke base heeft z’n eigen weerstand. Dus als je een streng DNA door de porie laat glijden, kan je aan de hand van de weerstand zien welke letter er doorheen floept. Geen gerommel met chemicaliën, geen gedoe. Floep, en je weet het. Het verschil tussen het geploeter van The Knickerbockers en de soepele klasse van Barcelona.
OK, het apparaat is er nog niet, maar het belooft een enorm spektakel. Wanneer het eenvoudiger wordt ons DNA af te lezen ontstaan er tal van mogelijkheden. Lezen is immers kennis vergaren. Behandeling die aansluit bij je DNA . Meer inzicht in ziekten, in de relaties tussen organismen.
Dit. Is. Cool. En net als Messi mooi om naar te kijken: http://bit.ly/p6AdM3

In deze rubriek presenteert de UK opvallend, schokkend of
lachwekkend nieuws uit de wereld van de wetenschap.

Please follow and like: