Op dit moment lees ik ‘The New Creationism‘ van Paul Garner. Dit boek beoogt een wetenschappelijk creationistisch model te beschrijven. Nu vraag ik creationisten al langer om zo’n model, en toen ik het boek onlangs tegenkwam tijdens een debat over schepping & evolutie én op de zomerleeslijst van Todd Wood heb ik het maar eens besteld bij Bol.com. Eerste keer dat ik daar iets kocht, volgens mij! Boeiend profiel zal ik er nu hebben.
Enfin, een recensie van dit boek volgt ongetwijfeld. Ik ben nu op ongeveer een derde, en ben net van kosmologie naar geologie overgestapt. Tot nu toe valt het niet mee. De toon is hier en daar niet onredelijk, maar er zit toch net iets teveel oude koek in dit model.
De drie belangrijkste argumenten tegen een ‘Big Bang’ model zijn volgens Garner 1) een te vlakke kosmische achtergrondstraling 2) verre sterrenstelsels die er te oud (mature) uitzien en 3) onjuiste hoeveelheden lichte elementen. Een paar pagina’s later komt er nog het fenomeen van de ‘quantitized red shift’ bij.
Ik denk zo dat Eelco daar iets over te zeggen heeft. Volgens mij past de kosmische achtergrondstraling heel aardig in de huidige modellen. Misschien ligt het eraan dat dit boek in 2009 uitkwam, ik weet het niet. Ik kan mij ook niet herinneren dat de hoeveelheid lichte elementen (tot aan lithium, neem ik aan) in het universum een probleem is.
Wat betreft de oude sterrenstelsels, het gaat hierbij vermoedelijk om elliptische stelsels die veel oude sterren bevatten, maar toch op 10 miljard lichtjaar staan. En dus in een zeer jong heelal voorkomen.
Wel, daar heeft de Herschel telescoop (RIP) iets op gevonden. Vorige week stond het in Nature, en dit artikel van Physics World legt het mooi uit. Met behulp van Herschel zagen sterrenkundigen twee botsende sterrenstelsels. Door de botsing ontstaat er een piek van stervorming, zodat het resulterende elliptische stelsel er ouder uitziet. Overigens schrijft Garner ook in zijn voorwoord dat de wetenschap verder gaat, en dat sommige punten in zijn boek snel verouderd zullen zijn.
Dus misschien had zijn stelling over de jonge stelsels nog een punt toen hij het boek schreef. Maar waar hij echt beter had moeten weten is met zijn verwijzing naar de gekwantificeerde roodverschuiving. Kort gezegd: bij metingen van de roodverschuiving van verre sterrenstelsels vond William Tifft in de jaren zeventig een opvallende verdeling. Alsof de roodverschuiving met sprongetjes toenam. Alsof de stelsels niet willekeurig verdeeld zijn, maar in schillen rond de aarde liggen…
Vreemd, totdat meer waarnemingen het hele fenomeen deden verdwijnen. En dat was al in de jaren negentig. Het artikel staat al sinds 2005 op Wikipedia. Dat had Garner dus moeten zien. Ik weet dat ik dit onderwerp heb bestudeerd bij het schrijven van ‘Gevormd uit sterrenstof’.
Dat nieuwe ontdekkingen creationistische argumenten onderuit halen is tot daar aan toe. Maar dat dit soort oude koek wordt opgediend belooft niet veel goeds…
Zijn het alleen anti-beweringen, of is er ook nog een ‘eigen’ model?
Tot nu toe een opsomming van de verschillende ‘modellen’ die er zijn gemaakt op diverse vakgebieden. Humphrey’s ‘White hole cosmology’ (zonder verklaring hoe je kunt leven op een planeet met tijdvertraging door massieve zwaartekracht), RATE (zonder de rebuttals te bespreken) en nog zo wat. En veel anti-beweringen.
Ik begin net met de biologie.
Ha, dit boek heb ik een aantal jaren geleden gekocht, en ben begonnen het te lezen. Ik heb ook een poging gedaan met Garner te discussieren op z’n blog, maar hij had een nogal rare manier van modereren: reacties werden pas geplaatst als hij een tegenreactie geschreven had.
Het kosmologische gedeelte is bijzonder slecht, en inderdaad oude creationistische koek. Ik kan me alleen maar bij jouw analyse aansluiten. Het hele gedoe over gekwantificeerde roodverschuiving heb ik nog zelf meegemaakt als post-doc in Edinburgh, en dit is inderdaad al redelijk lang geleden verworpen, en dat nog grondig ook. Maar ook de andere zaken die hij opwerpt als probleem voor de ‘Big Bang’ zijn dat niet, alleen al omdat een probleem met sterrenstelsels niet zoveel over kosmologie zegt, maar meer over theorieen over de vorming en evolutie van sterrenstelsels …
PS: je kunt trouwens al sinds feb. 2010 niet meer op de blogs van Paul Garner reageren …
Zie: http://thenewcreationism.wordpress.com/2010/02/17/change-of-comments-policy/
Het was in 2009 dat ik probeerde met Garner over Polonium radiohaloes (Britse spelling) te discussieren: http://thenewcreationism.wordpress.com/2009/06/01/are-polonium-radiohalos-primordial/
“Dus misschien had zijn stelling over de jonge stelsels nog een punt toen hij het boek schreef. ”
Nee, het was toen al geen punt, maar vooral een foute interpretatie van onderzoek van Chris Collins (als ik het me goed herinner).
En, René, ben je al bij het gedeelte over biologie aangeland ?
@ Eelco, het boek is uit, ik wil er op korte termijn een recensie van maken voor de site. Beetje druk alleen met allerlei andere zaken (zoals vandaag dochter van vliegveld halen na 10 maanden Afrika).
Je hebt je prioriteiten prima op orde, René.
Wat mij betreft is het boek geen recensie waard, mocht het druk blijven …