Enkele weken geleden heeft de Britse theoloog en (voormalig) natuurwetenschapper Alister McGrath aan de universiteit van Aberdeen de Gifford-lectures gegeven. Deze collegereeks loopt sinds het einde van de negentiende eeuw, en richt zich op het snijvlak van filosofie en religie. De lezing rouleert tussen vier Schotse universiteiten.
Het onderwerp van McGrath was ‘A fine-tuned universe: science, theology and the quest for meaning’. Hij behandelt een nieuwe kijk op ‘natuurlijke theologie’. Vooral in de achttiende eeuw was dit populair: het idee dat je Gods bestaan en eigenschappen kunt afleiden uit de natuur. In de loop van de negentiende verloor deze denkwijze aan populariteit, door kritiek van filosofen en door de ontdekking dat de natuur a) niet zo lieflijk was en b) wellicht via natuurlijke processen (evolutie) haar eigenschappen had gekregen.
McGrath kiest een andere insteek. Ik heb de lezingen (die in boekvorm verschijnen) nog niet allemaal gelezen en verteerd (het is geen lichte kost), maar zijn idee is, dat wat wij zien in de natuur ‘resoneert’ met wat wij verwachten vanuit een christelijk perspectief. Vond ik leuk, want dat idee komt ook voor in mijn boek, al werkt McGrath het natuurlijk veel beter uit (hij is de pro, op het gebied van filosofie en theologie ben ik maar een amateurtje). Een aanrader voor wie eens zin heeft in een stevige kluif.
De lezingen zijn hier in pdf-formaat beschikbaar.
tja en hier kun je lezen en horen waarom atheïsten daar zoveel problemen mee hebben:
http://www.sg.uu.nl/prog/2009a/philipse.html
vooral lezing 7 gaat er uitvoerig op in. boeiende materie overigens.
Tjsa, dat atheïsten problemen hebben met theologen is geen nieuws. Wat is je punt? Philipse moet ook niets hebben van creationisme.
Ik ben niet gelovig, maar heb, voor de verandering, de lezingen van McGrath eens doorgebladerd. Laat ik zeggen: sympathiek. Het is ook zo dat wat we op Aarde aantreffen nogal uniek is in het heelal, voor zover bekend althans. Er is op Aarde een complexiteit en functionaliteit opgebloeid, die in outer space zijn weerga niet kent.