Als je zo’n kop boven een stukje kunt bedenken, moet je het ook wel schrijven. Dit stuk gaat over ENCODE, een studie die anderhalve week geleden werd gepubliceerd in Nature. ENCODE gaat verder waar het humaan genoom project ophield: na het lezen van de menselijke DNA-code heeft ENCODE in kaart gebracht hoe DNA-elementen samenwerken om de expressie van genen in goede banen te leiden.
Eerst maar even een nieuwsbericht dat ik voor het ND tikte, maar dat door ruimtegebrek en door de nogal complexe materie de krant niet haalde. Het was dan ook een poging nogal complexe materie binnen een heel beperkte ruimte te beschrijven. Aangezien ik voor recycling ben, en de lezers van dit blog vermoedelijk meer achtergrondkennis hebben dan de gemiddelde ND-lezer, plaats ik het hieronder ter inleiding van de in de kop aangekondigde materie.
(NB: Net voordat ik dit stuk wilde plaatsen floepte de derde bijdrage van Marleen Roelofs over dit onderwerp binnen, waarin ze enkele van dezelfde thema’s bespreekt. Dus heb ik haar plaatje gepikt alvorens mijn tekst te plaatsen).
Op 17 september komt kosmoloog Lawrence Krauss naar het KennisCafé in De Balie, om te praten over zijn boek ‘Universum uit het niets’. Dat boek heb ik voor de zomerstop gelezen en mijn recensie ligt bij het ND. Ik geef dus nog even niet mijn uitgebreide mening over Krauss’ boek, maar ik hoop dat mijn stuk voor 17 september in de krant komt, en dan zal ik in meer detail iets schrijven op dit weblog.
Ondertussen is er op het blog van Paul Delfgaauw een tamelijk kritisch stuk te lezen. En ik mag zeggen: ik ben ook kritisch, maar vooral over de extrapolaties die Krauss maakt. Wat hij te zeggen heeft over het universum – voor zover dat echt te volgen is voor niet-kosmologen – is fascinerend en moet tot nadenken stemmen.
Het is een beetje jammer dat Krauss geprogrammeerd is met Herman Philipse, beide heren mogen uitleggen wat de gevolgen zijn voor wetenschap, samenleving en religie. Vermoedelijk zullen de twee het wel zo’n beetje eens zijn en dat is niet het recept voor een spannende avond.
Jahaaa, de site werkt weer! Ik zal jullie de details besparen, maar ergens was deze site (ooit opgezet door uitgeverij Medema) administratief zoekgeraakt bij de provider en niet meegenomen in updates. Dankzij de Solcon helpdesk is alles nu in orde!
Dus maar even een kort berichtje, want op 25 augustus was ik te horen in de serie ‘Zin in wetenschap’. Andries Knevel interviewde vijf wetenschappers en ondergetekende over de relatie tussen geloof en wetenschap. Beleefd aanbevelend.
Deze recensie heeft al weer een tijdje geleden in het Nederlands Dagblad gestaan – maar ik had ‘m nog niet doorgeplaatst op Sterrenstof. Dat bedacht ik tijdens een discussie op de Facebookgroep Geloof en Wetenschap, eerder vandaag. Dus hierbij alsnog:
Sam Harris: Het morele landschap. Goed leven zonder God. Uitg. Arbeiderspers, Amsterdam, 2011, 304 blz, €24,95
De wetenschap kan ons leren wat goed en slecht is. Dat wil de Amerikaanse filosoof en neurowetenschapper Sam Harris ons uitleggen in zijn boek ‘Het morele landschap’. De oorspronkelijke ondertitel is ‘How science can determine human values’ (Hoe wetenschap menselijke waarden kan vaststellen). De Nederlandse uitgever koos voor het meer polemische ‘Goed leven zonder God’. Dat zal Harris goed hebben gedaan. Want een leven zonder God, dat is waar hij zich voor inzet.