De zomer is zo’n beetje voorbij, de gewone werkzaamheden beginnen ook weer. Tijd voor een nieuw blogje op deze site. Een opvallend bericht dat ik via onder meer New Scientist vond. Paleontoloog Phil Senter heeft een artikel geschreven in het Journal of Evolutionary Biology, waarin hij een door creationisten gebruikte techniek toepast om te onderzoeken of Archeopterix (en enkele andere vroege vogels) verwant zijn aan bepaalde klassen dinosauriërs.
Senter gebruikt technieken die onder meer zijn ontwikkeld door de jonge aarde creationist Todd Wood, iemand die ik hier eerder heb vermeld omdat hij op zijn blog durfde te zeggen dat er wel degelijk bewijs is voor evolutie. Maar hij vindt dat het niet overtuigend genoeg is om zijn visie op de Bijbel er voor te veranderen. Hier gaat hij kort in op het stuk van Senter. Lees verder Creationisme bewijst evolutie→
De komende weken ben ik op diverse plekken in Nederland om te recreëren. Een weblog verversen zit er dan dus niet in. Jullie houden nog wat van mij te goed, een reactie op een paar vragen. Wees gerust, dat komt na de vakantie. Sterrenstof ligt wat mij betreft tot ca. 14 augustus stil. Een goede vakantie allemaal!
Deze keer heb ik eerst gekeken, en mijn recensie van het boek ‘Religion and science in context. A guide to the debate’ uit het ND van 3 juli staat geheel online, onder de kop ‘Tien geboden voor goed debat‘.
Dit boek is geschreven door Willem Drees, natuurkundige en theoloog, werkzaam aan de Universiteit van Leiden en al jaren actief op het terrein van geloof & wetenschap. Een pittig boek, zeker voor een niet-theoloog zoals ik. De recensie is kritisch, maar ja, dat zijn mijn recensies wel vaker. Mijn belangrijkste punt is dat naar mijn idee het geloof-wetenschap debat niet te veralgemeniseren is. Alleen wanneer het gaat tussen wetenschap en een specifiek geloof, dat bovendien bepaalde waarheidsclaims doet, is er sprake van een debat. Lees verder ‘Religion and science in context’→
Deze recensie verscheen ruim een week geleden in het Nederlands Dagblad. Hier de complete recensie-tekst van een boek dat een echte aanrader is! (Op de ND-site is die nl. niet beschikbaar.)De tekst is ook te vinden op de ND-website.
Een glazen bol, voor tweederde gevuld met zeewater, wat grind en een takje dood koraal. In de bol leven groenwieren en pekelkreeftjes, zonder dat je erbij kunt. Dit is de ‘Ecosphere®’, een mini-ecosysteem dat zichzelf met alleen wat licht van buiten in stand kan houden. Het licht laat de wieren groeien, de kreeftjes eten het wier en sluiten de kringloop door met hun poep en dode lichaampjes de bol te bemesten. Het proces stopt pas wanneer de kreeftjes zich om een of andere reden niet meer voortplanten, wat volgens de leverancier wel acht jaar kan duren.
De aarde is ook een ecosysteem, en dan heel wat complexer dan de glazen Ecosphere. Het aantal soorten is alleen te schatten, de onderlinge relaties onnoemelijk veel ingewikkelder. Bioloog en schrijver Menno Schilthuizen laat dat zien in een prachtig geschreven boek. Schilthuizen is wetenschapper (gespecialiseerd in insecten), onderzoeker bij museum Naturalis in Leiden, hoogleraar aan de Rijksuniversiteit Groningen en wetenschapsjournalist. Lees verder Waarom zijn er zoveel soorten?→
Een aardig berichtje, deze week, over struisvogels. Die onhandig flapperende vleugels blijken wel degelijk een functie te hebben. Ze stabiliseren het dier als het loopt, vooral bij rennen en zig-zaggen. Dus de vleugels zijn ‘niet rudimentair’ (functieloos). Dat was trouwens nooit zo, omdat de vleugels gebruikt worden voor ‘display-behaviour’ en temperatuursregulatie. Wel blijkt een spiertje in de ‘hand’ van de vleugel, dat functieloos geacht werd te zijn, cruciaal voor de struisvogel. Lees verder Struisvogel en rudimentaire vleugels→
Deze keer heb ik eerst gekeken, en mijn recensie van het boek ‘Religion and science in context. A guide to the debate’ uit het ND van 3 juli staat geheel online, onder de kop ‘
Deze recensie verscheen ruim een week geleden in het Nederlands Dagblad. 
Een aardig berichtje, deze week,