Inmiddels heeft het Reformatorisch Dagblad de laatste aflevering in de serie ‘theologen over de schepping’ gepubliceerd. Deze keer gaat het over B.B. Warfield. De Amerikaanse theoloog was een aanhanger van het idee dat de oorspronkelijke tekst van de Bijbel absoluut foutloos is. Maar tegelijkertijd liet hij ruimte open voor een oude aarde.
Naar het idee van Warfield kon de eerste dag veel langer dan 24 uur hebben geduurd, het begin van de wereld konden duizenden jaren voor Adam liggen. Ook Charles Spurgeon was die gedachte toegedaan. Hoe kan dat, vraag het RD zich af? Lees verder Theologen over de schepping (2)→
In de discussie over het bewijs voor evolutie zijn overgangsvormen een belangrijk argument. Bestrijders van de evolutietheorie wijzen op de afwezigheid van overgangsvormen in het fossielenarchief. Maar volgens paleontologen zijn er wel degelijk overgangsvormen te vinden. Archaeopterix (een ‘gevleugelde dino’) en Tiktaalik (de overgang van water naar land) zijn voorbeelden van zulke overgangsvormen. Maar die status wordt door creationisten weer bestreden.
Deze week verschenen er twee nieuwe tussenvormen in de wetenschappelijke bladen. Een voorloper van de Tyrannosaurus Rex en een dier dat past in de overgang van landzoogdier naar zeezoogdier (zoals de zeehond). Lees verder Overgangsvormen→
Het Reformatorisch Dagblad is bezig met een serie ‘Theologen over de schepping’. Dit is wat de bedoeling is: “Augustinus, Calvijn, Kuyper. Hun namen worden in het huidige debat rond schepping en evolutie veelvuldig genoemd – soms zelfs als zouden zij zo ongeveer evolutionisten avant la lettre zijn geweest. Terecht? In een zesdelige serie laten vijf kenners hun licht schijnen over achtereenvolgens Aurelius Augustinus, Johannes Calvijn, Gisbertus Voetius, Abraham Kuyper en Benjamin Breckinridge Warfield.” Lees verder Theologen over de schepping→
In ‘Gevormd uit sterrenstof’ probeer ik een balans te vinden tussen de bevindingen van de wetenschap en de uitgangspunten van het christelijke geloof. Het standpunt dat ik inneem, wordt wel ‘theïstische evolutie’ genoemd (al zijn er maar weinig mensen enthousiast over deze term).
In het Kerkblad voor het Noorden, een orgaan van de christelijk gereformeerde kerken, schrijft Tom Zoutewelle (bioloog en geoloog, de man achter de stichting Creaton) hier het volgende over: “Voor een groeiend aantal academisch geschoolde christenen in Nederland lijkt het theïstisch evolutionisme een aantrekkelijk alternatief. Het is een typisch voorbeeld van polderen dat ons Nederlanders zo goed afgaat. Een beetje wetenschap en een beetje geloof, zo stellen we iedereen tevreden.” Lees verder Polderen over de schepping?→
In de serie brieven aan Charles Darwin die de Volkskrant momenteel publiceert, was het vorige week de beurt aan de Vlaamse astrofysicus, filosoof en schrijver Gerard Bodifee. Toen heb ik ‘m gemist, dus nu maar even, met een week vertraging.
Bodifee schrijft over een paradox die hij waarneemt in de evolutietheorie. Evolutie is niet doelgericht, het gaat om de natuurlijke selectie van variaties. Toch is een uitkomst van de evolutie de mens, die juist wel doelgericht is.