This is the English (and re-written) version from my review of ‘The New Creationism’ by Paul Garner. An English version, by request and because it might trigger an interesting (and I hope constructive) debate on the way creation science is developing with a wider audience than the normal Dutch speaking bunch.
I am aware that I am a rather severe critic – not just of this book but of any book I review. So let me just start by saying I think the idea behind the book (giving an overview of creation science) is very good. Apart from a number of factual disputes, my main objection to the book lies in the fact that it doesn’t in my opinion stimulate a healthy debate on the models it describes.
Met al die Sinterklaasgedichten en -surprises en meer van dat soort dingen kwam het er even niet van een nieuwe post te schrijven. Daarom even een kijktip. Op de website van BioLogos staat een mooie serie van oudtestamenticus John Walton (Wheaton College). Daarin gaat hij in op de manier waarop we Genesis moeten lezen.
Ik zou dit samen kunnen vatten in een blog, maar dat doet denk ik geen recht aan de uitleg van Walton. En het mooie artwork van z’n zoon!
Ik ken Walton overigens niet, geen idee wat zijn reputatie is. Maar hij zegt een boel dingen die ik herken. Een quote: ‘Genesis is written for us, not to us’. En een boel dingen die ik nog niet wist. Juist door het wereldbeeld van de (menselijke) auteur van Genesis erbij te betrekken wordt de tekst duidelijker.
Het is een wat lange zit, maar in vier goed verteerbare delen. Kijken dus!
Het heeft even geduurd, maar hier is de tweede aflevering van de serie over macro-evolutie door Gerdien de Jong. Hopelijk zit er niet al te veel fout in de opmaak – het plaatsen van alle figuren verliep niet helemaal vlekkeloos, en volgens mij zit er nog wat Word-opmaak in de tekst…. Lees verder Gastblog macroevolutie – 2→
Vandaag kreeg ik van Gerdien de Jong een gastbijdrage over macroevolutie – het eerste deel in een vierluik. In veel discussies hoor ik ‘Ja, microevolutie bestaat, maar macroevolutie niet’. Ik heb Gerdien gevraagd dit thema eens uit te diepen.
Na een stevige pauze wegens vakantie (altijd een drukke tijd) hier het tweede deel van de bespreking van hoofdstuk 7 uit ‘Hoe bestaat het’. Op bladzijde 145 snijden de auteurs het fenomeen ‘rudimentaire organen’ aan. Zij beschrijven twee problemen: 1) het is onmogelijk te bewijzen dat een orgaan ‘nutteloos’ is en 2) het bestaan van rudimentaire organen wijst alleen op degeneratie, niet op evolutie.
Deze problemen sluiten goed aan met de definitie van rudimentaire organen die Wikipedia geeft: “Een lichaamsdeel wordt rudimentair genoemd wanneer de functie van het lichaamsdeel ons (nog) niet bekend is. Het lichaamsdeel kan in de loop van de evolutie zijn functie verloren hebben of de functie is sterk verminderd. Het lichaamsdeel is nog wel aanwezig, maar is vaak tot minimale proporties gekrompen. Daarnaast is het ook mogelijk dat men de functie van het betreffende lichaamsdeel nog niet ontdekt heeft. Meer wetenschappelijk onderzoek moet daarover uitsluitsel geven.” Wie meer wil weten over rudimentaire organen, kan overigens beter de Engelstalige Wiki raadplegen. Lees verder Hoe bestaat het 7-II→
This is the English (and re-written) version from my review of ‘The New Creationism’ by Paul Garner. An English version, by request and because it might trigger an interesting (and I hope constructive) debate on the way creation science is developing with a wider audience than the normal Dutch speaking bunch.
Na een stevige pauze wegens vakantie (altijd een drukke tijd) hier het tweede deel van de bespreking van hoofdstuk 7 uit ‘Hoe bestaat het’. Op bladzijde 145 snijden de auteurs het fenomeen ‘rudimentaire organen’ aan. Zij beschrijven twee problemen: 1) het is onmogelijk te bewijzen dat een orgaan ‘nutteloos’ is en 2) het bestaan van rudimentaire organen wijst alleen op degeneratie, niet op evolutie.