In de vorige blog heb ik de eerste vier ‘anomalieën’ besproken die Kees Jan van Dam van Stichting Oude Wereld aanvoert als ‘feiten die tegengesteld zijn aan de theorie’. Van Dam hanteert hier overigens het begrip ‘evolutietheorie’ als een overkoepelende term voor het totale wetenschappelijke model dat de oorsprong van het universum, de aarde en het leven op aarde omschrijft. In feite zijn dit verschillende modellen, maar op zich is er niets tegen het totale plaatje te bespreken. Het ‘Bijbels ontstaansmodel’ dat Oude Wereld aanhangt, gaat immers uit van een recente schepping van universum, aarde en leven.
Ik merk nog wel even op dat mijn bespreking van de punten van Van Dam bepaald niet uitputtend is. Bewijs voor de hoge ouderdom van de aarde en de realiteit van evolutie is ook te vinden in mijn boek, en dat ga ik niet allemaal overdoen op dit blog.
Lees verder De anomalieën van Stichting Oude Wereld (II)
Tag archieven: Evolutie
De anomalieën van Stichting Oude Wereld
Op 16 mei plaatste het Reformatorisch Dagblad een opiniestuk van Kees Jan van Dam van Stichting Oude Wereld, met daarin enkele ‘anomalieën’ die er volgens hem zitten in de evolutietheorie (liever gezegd: het wetenschappelijk ontstaanmodel, want niet alles gaat over evolutie). Hij gaf acht vermeende anomalieën, zonder onderbouwing.Omdat ik het met veel van zijn stellingen niet eens was, heb ik een ingezonden stuk naar het RD gestuurd, dat ik zelfs een beetje langer mocht maken, maar niet langer dan 450 woorden. In die ruimte is het niet goed mogelijk alles goed te behandelen. Daarom op deze plek een wat uitgebreidere toelichting.
Gastblog macroevolutie – 2
Het heeft even geduurd, maar hier is de tweede aflevering van de serie over macro-evolutie door Gerdien de Jong. Hopelijk zit er niet al te veel fout in de opmaak – het plaatsen van alle figuren verliep niet helemaal vlekkeloos, en volgens mij zit er nog wat Word-opmaak in de tekst…. Lees verder Gastblog macroevolutie – 2
Buidelwolf of Tasmaanse tijger?
Hier nog even het berichtje waar Gerdien onder het vorige stuk naar verwees, over de Buidelwolf/Tasmaanse tijger. Een buideldier dat de kop heeft van een wolf, maar ook deels op een kat-achtige lijkt. Typisch geval van convergente evolutie – en dan convergent naar twee verschillende soorten.
In de termen van Junker en Scherer (van het Evolutie-leerboek) is zoiets deels het gevolg van ‘gelijke functies vragen gelijke oplossingen van de ontwerper’ en deels ‘speels ontwerp’.
‘Notenkraker mens’ at gras
Dit berichtje van mij stond gisteren in het Nederlands Dagblad. Het staat ook elders op internet, bijvoorbeeld bij Discovery. Het gaat over Paranthropus boisei, a.k.a. de ‘Notenkraker mens’. Een van de reacties onder het ND-bericht maakt de logische verbinding, dat P. boisei een verwant van koning Nebukadnezar moet zijn geweest…