Een klein onderzoekje bij bezoekers van het Boston Museum of Science laat zien dat ongeveer een op de dertien mensen een flexibele middenvoet heeft, net als de recent beschreven mens-achtige Australopithecus sediba. De menselijke voet is stijf, wat een goede afzet bij het lopen geeft.
Een flexibele middenvoet lijkt de loopprestatie niet te beïnvloeden, de meeste mensen die deze ‘diagnose’ kregen wisten het niet van zichzelf. Maar een flexibele voet is wel een stuk handiger voor klauterpartijen in een boom. Chimpansees en bonobo’s (illustratie) hebben zo’n flexibele voet. Maar ook het fossiel van A. Sediba toont deze flexibiliteit.
Voor het interpreteren van fossielen is het belangrijk te weten wat de natuurlijke variatie in bepaalde eigenschappen is. Daarom is het onderzoekje in Boston opgezet, zeggen de wetenschappers tegen de BBC. De resultaten van hun onderzoek zijn gepubliceerd in het American Journal of Physical Anthropology,
OK, dit is een provocerende kop die de lading vermoedelijk niet helemaal dekt, maar ja, je moet toch een beetje opvallen deze dagen. En toch. Todd Wood, naar mijn idee een zeer respectabele creationist, heeft al voordat het afgelopen vrijdag in Sciencestond, in het Answers Research Journal gezegd dat Australopithecus sediba nauw verwant is aan Homo sapiens.
Zijn baraminologische analyse liet zien dat A. sediba dicht bij H. sapiens staat en misschien wel Homo sediba zou moeten heten. Zo ver gaat Science niet, zij laten zien dat A. sediba kenmerken van moderne mensen heeft (‘De handen van een Homo’, kopte NRC Next zeer gevat). Lees verder Answers Research Journal verslaat Science→
Op 16 mei plaatste het Reformatorisch Dagblad een opiniestuk van Kees Jan van Dam van Stichting Oude Wereld, met daarin enkele ‘anomalieën’ die er volgens hem zitten in de evolutietheorie (liever gezegd: het wetenschappelijk ontstaanmodel, want niet alles gaat over evolutie). Hij gaf acht vermeende anomalieën, zonder onderbouwing.
Omdat ik het met veel van zijn stellingen niet eens was, heb ik een ingezonden stuk naar het RD gestuurd, dat ik zelfs een beetje langer mocht maken, maar niet langer dan 450 woorden. In die ruimte is het niet goed mogelijk alles goed te behandelen. Daarom op deze plek een wat uitgebreidere toelichting.
Dit berichtje van mij stond gisteren in het Nederlands Dagblad. Het staat ook elders op internet, bijvoorbeeld bij Discovery. Het gaat over Paranthropus boisei, a.k.a. de ‘Notenkraker mens’. Een van de reacties onder het ND-bericht maakt de logische verbinding, dat P. boisei een verwant van koning Nebukadnezar moet zijn geweest…
In Nature van afgelopen donderdag stond de vondst van een nieuw zoogdier fossiel waarbij de gehoorbeentjes nog in een ’tussenpositie’ zitten. De theorie is dat gehoorbeentjes oorspronkelijk van de onderkaak afkomstig zijn. Evolutie moet dus zowel een verplaatsing als een functieverandering laten zien.
Dit nieuwe fossiel lijkt een gat te dichten in het bewijs dat daarvoor al aanwezig was, zo meldt Science Daily. Wanneer ik dit soort verslagen lees, merk ik steeds weer dat m’n paleontologische kennis niet echt geweldig is. Als ik het goed begrijp, functioneren de botjes hier al als gehoorbeentjes, maar bevinden ze zich nog in de buurt van de onderkaak.
Answers in Genesis heeft nog geen reactie in ‘News to note’, maar dat kan nog komen… Wel een signalering van Paul Garner (jonge aarde creationist), met een link naar een leuk stuk van Todd Wood over overgangsvormen.
Een klein onderzoekje bij bezoekers van het Boston Museum of Science laat zien dat ongeveer een op de dertien mensen een flexibele middenvoet heeft, net als de recent beschreven mens-achtige Australopithecus sediba. De menselijke voet is stijf, wat een goede afzet bij het lopen geeft.
OK, dit is een provocerende kop die de lading vermoedelijk niet helemaal dekt, maar ja, je moet toch een beetje opvallen deze dagen. En toch. Todd Wood, naar mijn idee een zeer respectabele creationist, heeft al voordat het afgelopen vrijdag in 
Op 16 mei plaatste het Reformatorisch Dagblad een 
In