Bij discussies over evolutie komen bijna altijd ’tussenvormen’ aan bod, fossielen die transities van de ene naar de andere site moeten aangeven. Nu beschrijft de evolutionaire literatuur nogal wat tussenvormen, zoals diverse stappen in de transitie van vis naar vierpotig landdier, of van landzoogdier naar zeezoogdier. Daar staat tegenover dat binnen het jonge aarde creationisten juist wordt gezegd dat er geen tussenvormen zijn.
Nu gaan de discussies vaak over specifieke fossielen – kan Tiktaalik een tussenvorm zijn als er (mogelijk) oudere pootafdrukken zijn gevonden? En binnen de menselijke evolutie wordt bijvoorbeeld ‘Lucy’ (Australopithecus) door sommigen ‘gewoon een aap’ genoemd, en andere mensachtigen ‘gewoon een mens’. Lees verder Een vraag voor creationisten→
Een van de meest gezochte missing links is gevonden: de crocoduck, half krokodil, half eend. Het bestaan van dit tot voor kort mythische wezen is voorspeld door creationisten Kirk Cameron and Ray Comfort. Zij stelden dat deze tussenvorm moest bestaan, als evolutie van nieuwe soorten echt heeft plaatsgevonden.
De afwezigheid van de crocoduck in het fossielen archief zou de bodem onder de evolutietheorie wegslaan. Echter, deze week presenteerden wetenschappers nieuwe informatie over Spinosaurus aegyptiacus. Deze dinosaurus peddelde door het water met eendachtige flippers en was net als een krokodil een echte rover. Dit dier voldoet daarmee aan de omschrijving van de crocoduck. Daarmee lijkt het aannemelijk dat Cameron en Comfort nu ook de evolutietheorie zullen accepteren. Zodra daar nieuws van is, zal dit hier gemeld worden.
Een nieuwtje in Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS). Neil Shubin en collega’s hebben als eersten een heupbeen van Tiktaalik opgegraven. Tot nu toe was alleen de voorkant van deze vis met vierpotige neigingen beschreven.
Net als de voorpoten blijkt ook de heup een mozaïek van vis en vierpotige te zijn. Een heupkom wijst erop dat de achterste vin (waarvan wel vinstralen zijn aangetroffen) behoorlijk vrij kon bewegen. Tiktaalik peddelde wellicht met die poot. Maar mogelijk kon de vis, net als een longvis, een soort loopbeweging maken.
De afgelopen weken heb ik verschillende debatten gevoerd met jonge aarde creationisten, zowel ‘live’ als digitaal. Een onderwerp dat in dit soort debatten altijd wel terugkomt is de vraag waar alle tussenvormen zijn.
Een kort antwoord op de vraag kan zijn: hier en hier!
Dat maakt niet altijd even veel indruk. Bij de recente publicaties rond Au. sediba reageerde het altijd voorspelbare Answers in Genesis bijvoorbeeld met de claim dat dit ‘gewoon een aap’ is. In een discussie op de site geloofenwetenschap.nl kwam dezelfde reactie: tussenvormen? Die kan je bij de ene of de andere soort indelen.
Het plaatje bij deze post laat het probleem zien. Een knoop verandert hier langzaam in een vuist. De bovenste drie plaatjes zijn vooral ‘knopig’, de onderste drie zijn ‘vuistig’. Toch gaan de plaatjes naadloos in elkaar over. De laatste knoop lijkt meer op de eerst vuist dan op de eerste knoop.
Even een signalering. Vandaag staat in Science een serie berichten over Australopithecus sediba. Van deze homide, die in 2011 voor het eerst is beschreven, zijn twee relatief complete skeletten gevonden.
Veel mensen vragen zich af waar alle ’tussenvormen’ zijn. Wel, het interessante aan A. sediba is dat deze een ‘mozaïek’ van aapachtige en mensachtige kenmerken heeft. Ik heb dit bericht met veel interesse gelezen. Het ontbreekt mij aan de tijd (en de noodzakelijke kennis over fossielen en hominiden) om er in detail op in te gaan. Maar een fossiel met kenmerken van een aap en een mens klinkt behoorlijk tussenvormig. Dus beleefd aanbevelend: A. sediba.
Bij discussies over evolutie komen bijna altijd ’tussenvormen’ aan bod, fossielen die transities van de ene naar de andere site moeten aangeven. Nu beschrijft de evolutionaire literatuur nogal wat tussenvormen, zoals diverse stappen in de transitie van vis naar vierpotig landdier, of van landzoogdier naar zeezoogdier. Daar staat tegenover dat binnen het jonge aarde creationisten juist wordt gezegd dat er geen tussenvormen zijn.
